Odoskrzelowe zapalenie płuc to najbardziej charakterystyczny obraz zapalenia płuc spowodowanego zakażeniem gronkowcowym. We wczesnym okresie zapalenie umiejscawia się wewnątrz i wokół oskrzeli płacikowych. W miarę rozwoju procesu płyn wysiękowy rozszerza się wzdłuż oskrzeli, aż wreszcie zajmuje cały płat płucny. W obrazie radiologicznym stwierdza się wieloogniskowe zacienienia plamiste, rzadko jednolite. Wysięk wewnątrz oskrzeli powoduje brak bronchogramu powietrznego.
Płatowe zapalenie płuc jest najczęściej wywoływane przez pneumokoki. Proces zapalny zaczyna się wewnątrz dystalnych przestrzeni powietrznych i rozprzestrzenia się przez międzypęcherzykowe otwory Kohna i kanaliki Lambert, powodując powstanie niesegmentamych zagęszczeń tkanki płucnej. Jeśli na tym etapie nie wprowadzi się odpowiedniego leczenia, zapalenie może objąć cały płat płucny. Ponieważ drogi powietrzne zwykle nie są objęte procesem zapalnym, powstaje charakterystyczny obraz bronchogramu powietrznego (widoczne oskrzela na tle nacieku).
Śródmiąższowe zapalenie płuc. Do jego powstania dochodzi najczęściej w wyni-ku zakażeń wirusowych i mikoplazma tycznych. Zmiany zapalne rozwijają się w ścianie oskrzeli i otaczającej je tkance zrębowej, powodując znaczne ich pogrubienie. W wyniku tego w obrazie RTG widać pasmowa te lub siateczkowate zacienienia oraz pogrubienie ścian dróg oddechowych. Dość częste są także drobne ogniska ostro odgraniczonych zagęszczeń odpowiadających obszarom niedodmy, powstające na skutek ucisku obrzękniętego zrębu na oskrzela. Z tego też powodu brak bronchogramu powietrznego. Bakteryjne zapalenia płuc wywoływane przez bakterie Gram-do- datnie
