Trofozoit gruszkowaty lub wrzecionowaty
Budowa i rozwój. Trofozoit gruszkowaty lub wrzecionowaty długość 4-9 pm, szerokość 3-4 pm. Jądro okrągłe bliżej bieguna przedniego, z kariosomem w centrum i chromatyną skupioną w grubych grudkach. Przed jądrem 2 kinetosomy, z których wychodzą 2 wici wolne. Obok jądra głęboki otwór gębowy. W cytoplazmie liczne wodniczki pokarmowe i ziarnistości ciałek zapasowych, biegun tylny wydłużony (ryc. 3.17). Cysta owalna z uwypuklonym jednym biegunem (cytrynko- wata), o wymiarach 4,5-7 x 3-4,5 pm widoczne jądro o strukturze jak w trofozo- icie i zawiązek otworu gębowego otoczona podwójnie konturową otoczką. Zarażenie następuje przez jamę ustną postacią cysty. Z cysty w końcowym odcinku jelita cienkiego lub na początku jelita grubego uwalnia się trofozoit.
Chorobotwórczość. Nie została udowodniona, jednakże częściej niż u zdrowych pierwotniak ten występuje u ludzi cierpiących na przewlekły nieżyt jelita grubego.
Wykrywanie. Jak Chilomastbc mesnili (p. wyżej). W cystach należy zwrócić uwagę na strukturę jądra oraz na obecność lub brak zawiązków wici trzeba dokonać pomiaru cyst.
Zwalczanie. Nie opracowane. Występowanie. Kosmopolityczny wiciowiec występujący w postaci trofozoitu i cysty w jelicie grubym człowieka. Prewalencja E. hominis w Polsce wynosi ok. 1%, znacznie wyższa w krajach strefy tropikalnej.
Budowa i rozwój. Trofozoit asymetrycznie jajowaty lub owalny, o wymiarach
– 4- 10 x 3-6 pm. Jądro niewielkie, okrągłe lub owalne, bliżej bieguna przedniego, z kariosomem w centrum i chromatyną skupioną w jedną dużą grudkę. Na biegunie przednim 4 kinetosomy, z których wychodzą 3 wici wolne i jedna łącząca się z błoną komórkową, dochodzącą aż do bieguna tylnego (wić sterowa) kinetosomy włóknami łączą się z jądrem, tworząc jeden kariomastigont.
