Według danych statystycznych w Polsce co pięć dni umiera człowiek oczekujący na przeszczep narządu. Tymczasem jeden dawca może ocalić życie czterem osobom, a kolejnym czterem to życie wydłużyć. Jest to zasługa rozwoju transplantologii – młodej, ale szybko rozwijającej się gałęzi medycyny, dzięki której co roku setki osób mają szanse „urodzić się na nowo”.
Jak wygląda przeszczep w Polsce?
Statystyki wskazują, że liczba przeszczepów przeprowadzanych w Polsce z roku na rok rośnie, jednak świadomość społeczna tej metody leczenia jest wciąż niewystarczająca. Najwięcej kontrowersji wiąże się z pobieraniem narządów pacjentów ze stwierdzonym zgonem pnia mózgu. Mimo, że funkcjonuje w Polsce instytucja ,,zgody domniemanej” (jeśli osoba taka nie wyraziła publicznej odmowy lub nie umieściła swojego nazwiska w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów, istnieje możliwość pobrania od niej narządów i tkanek w celu ratowania życia i zdrowia innej osoby), lekarze w praktyce i tak pytają i proszą członków najbliżej rodziny o wyrażenie zgody na pobranie narządów. Jednak rodzina zmarłego w tak trudnym dla niej okresie nie zawsze podejmuje decyzje zgodną z wolą zmarłego. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji, można wypełnić i nosić przy sobie tzw. oświadczenia woli, w którym znajduje się deklaracja, zezwalająca w razie śmierci na pobranie narządów do transplantacji.
Przeszczep narządów
W przypadku transplantacji od zmarłej osoby pobrać można bardzo wiele narządów takich jak: serce, płuca, wątrobę, itp. oraz tkanek: więzadła, tętnice, zastawki czy skórę. Natomiast żyjący dawca może podzielić się tylko narządami parzystymi (nerką) lub częścią organu zdolnego do regeneracji, np. wątrobą.
Przeszczepu dokonuje się tylko w przypadku, gdy lekarz ma pewność, że konsekwencje takiego zabiegu nie wpłynął negatywnie na stan zdrowia i ogólne funkcjonowanie dawcy narządu. A w przypadku gdy dawcą jest osoba niespokrewniona z biorcą potrzebna jest również odpowiednia zgoda sądowa i konsultacja z Etyczną Krajową Radą Transplantacyjną.
Po przeszczepie, aby organizm pacjenta nie odrzucił nowego organu, traktując go jako ciało obce, stosuje się przewlekłą kurację farmakologiczną. Aby zapobiec sytuacji odrzucenia przeszczepu stosuje się leki immunosupresyjne, które osłabiają komórki odpornościowe, co wiąże się ze zwiększeniem szans na przyjęcie narządu.
Każdego roku zwiększa się liczba transplantacji w Polsce. Mimo to, liczba osób oczekujących na przeszczep jest ciągle bardzo długa. Dlatego warto zastanowić się już dzisiaj nad podpisaniem specjalnego oświadczenia woli o pobraniu narządów w razie nieszczęśliwego wypadku. Takie oświadczenie przyspiesza proces pobierania narządów i daje szanse drugiemu człowiekowi na nowe życie.
Artykuł powstał na podstawie materiałów Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii im. prof. Zbigniewa Religi
Pozostałe wpisy:
Ochrona przeciwko wirusowi polio
Każdy ma sposób
Kreski na powiekach
Moc natury w walce z przeziębieniem i grypą
Krótkie resume odnośnie linomag płyn do kąpieli dla niemowląt – zachęcam do poczytania
To dorośli powinni być wrogami otyłości
Planowanie płci dziecka
Obserwuj siebie
Dentysta dziecięcy Kraków
Ciąża i jej przebieg
