Zmiany w układzie oddechowym w przebiegu zakażenia szczepami Candida mają dwojakie źródło. Najczęściej, w sprzyjających do tego warunkach zmniejszonej odporności dochodzi do zakażenia oskrzeli, a potem płuc w następstwie przeniesienia strzępków grzyba z nosogardła lub jamy ustnej. Do typowych obrazów morfologicznych należy rozprzestrzenianie się Candida w błonie śluzowej oskrzeli w przebiegu rozstrzeni czy przewlekłych zapaleń. Typowym odczynem komórkowym jest wysięk ropny ze zmianami martwiczymi i krwotocznymi błony śluzowej. Odczyn ziaminowy obserwuje się w zasadzie u chorych przewlekle leczonych, u których proces chorobowy rozwija się przez dłuższy czas.
Inną, rzadszą postacią zakażenia jest krwiopochodny wysiew Candida obej-mujący w postaci rozproszonych ognisk oba płuca. Zmiany mają charakter zawa łów krwotocznych, w centrum których dochodzi do ognisk martwicy z towarzyszącym naciekiem granulocytamym w otoczeniu. Niekiedy na podłożu tych zmian może się rozwijać zapalenie obejmujące fragmenty miąższu. Ogniska zapalenia, często ropiejące, mogą ulegać rozmiękaniu z wytwarzaniem jamek.
Kryptokokowe zapalenie płuc spotyka się praktycznie u osób w stanie znacznie zmniejszonej odporności, zwykle w przebiegu procesów rozrostowych układu limfoblastycznego, rzadziej przewlekłej kortykoterapii, cukrzycy czy też nabytego zespołu upośledzenia odporności (AIDS).
W odniesieniu do płuc opisuje się dwie postacie zmian wywołanych przez Cryptococcus neoformans. Pierwsza, ogniskowa, o wolnym przebiegu, trwająca mie-siącami, dotyczy górnych płatów płuc. Postać druga, krwiopochodna, wieloogni- skowa, często towarzyszy wysiewowi do innych narządów.
Pozostałe wpisy:
