Rate this post

Obserwuj siebie. Obserwuj, co się dzieje w Twoim wnętrzu. Zwróć uwagę, co wywołuje u Ciebie określone uczucia. Bądź szczery sam ze sobą. Wcześniej pisałem, że tendencja do nadmiernego poświęcania się jest jedną z cech wyróżnianych u osób zapadających na nowotwory złośliwe. Wielu pacjentów – zastanowiwszy się nad tym, co odczuwali w chwilach poświęcania się – stwierdzało, że była to gorycz. Gorycz, która z czasem przeradzała się w utajony gniew i stłumioną wrogość, gdy poświęcenie ich nie zostało zauważone. Niech to będzie przykładem, że należy słuchać swojego wnętrza i, gdy się odczuwa w pewnych sytuacjach negatywne, nieprzyjemne uczucia (np. gorycz), zaprzestać tego, co do nich prowadzi (np. nadmiernego poświęcania się). Niech uczucia staną się dla Ciebie informacją płynącą z Twojego organizmu o tym, co jest zdrowe, a co nie.

Gdy jesteś zly, nie zaprzeczaj temu, lecz spróbuj zrozumieć swojąreakcję. Nie szukaj przyczyn tylko poza sobą (np. „Bo oni mnie zawsze denerwują”). Tłumić złość to jak zatykać bijące źródło – nie tłum jej, ale zastanów się, jaki aspekt Twojego JA został zraniony. Vaclav Havel o ludziach przepełnionych negatywnymi emocjami powiedział: „Ich nienawiść wydaje mi się zawsze przejawem jakiegoś wielkiego i nie spełnionego marzenia, jakichś nie zaspokojonych pragnień czy ogromnych ambicji. Podobnie jak miłość, również nienawiść jest wyrazem pragnienia absolutu, choć tragicznie zdegenerowanym”. Gdy otworzysz się na swoje uczucia, będziesz wiedział, co się w Tobie dzieje, czego się boisz, do czego dążysz. Łatwiej zrozumiesz siebie samego, a tym samym szybciej sobie pomożesz. W tym sensie tłumienie uczuć utrudnia samokontrolę.