Pierwsza część naszego artykułu dotyczyła ciąży kobiety chorej na AIDS, oraz zmniejszenia prawdopodobieństwa zarażenia dziecka. Tym razem wyjaśniamy, jakie procedury lekarskie są podejmowane, kiedy czas ciąży dobiega końca i dziecko ma wkrótce przyjść na świat.
PRZED PORODEM
Ciężarną, która choruje na AIDS, obowiązują inne zasady postępowania przedporodowego, niż zdrową pacjentkę. Przede wszystkim, lekarze sprawujący opiekę nad chorą w trakcie trwania ciąży muszą do 36 tygodnia jej trwania przekazać dane dotyczące całego dotychczasowego leczenia, planu porodu oraz pozostałych, istotnych z medycznego punktu widzenia informacji. Dane te powinny być udostępnione ordynatorowi wybranego szpitala ze względu na istotność podejmowanych działań porodowych oraz przygotowanie doświadczonego personelu.
CESARSKIE CIĘCIE CZY PORÓD NATURALNY?
W sytuacji, kiedy ciężarna jest chora na AIDS, jako metodę porodu wybiera się cesarskie cięcie i wykonuje je w 38 tygodniu ciąży (celem jest uniknięcie sytuacji, kiedy poród naturalny rozpocznie się samoistnie i dziecko wejdzie do kanału rodnego). Decyzja ta ma swoje uzasadnienie, ponieważ w ten sposób znacząco zmniejsza się kontakt dziecka z krwią matki. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji nagłych i nieprzewidzianych, które mogą zdarzyć się podczas porodu siłami natury: konieczność użycia kleszczy położniczych, sztuczne przebicie pęcherza płodowego czy choćby często praktykowane nacięcie krocza.
Uniknięcie tych wszystkich zagrożeń poprzez dokonanie cesarskiego cięcia sprawia, że ryzyko zarażenia dziecka spada nawet o 25%.
KIEDY JEDNAK NATURALNIE?
Oczywiście i w tym przypadku zdarzają się wyjątki. Cięcie cesarskie jest zabiegiem chirurgicznym, które oczywiście grozi powikłaniami. Warto jednak podkreślić, że nabiera to największego znaczenia dopiero, kiedy układ odpornościowy pacjentki jest już bardzo obniżony – wtedy opcja cesarskiego cięcia wydaje się być znacznie bardziej zagrażającą. Ma to najczęściej miejsce w sytuacji, kiedy kobieta w trakcie ciąży nie otrzymywała leków obniżających poziom wirusa oraz nie kontrolowała stanu swojego zdrowia, doprowadzając do wyniszczenia organizmu.
NOWORODEK POD ŚCISŁĄ OCHRONĄ
Ochrona przed zarażeniem się malca nie kończy się wraz z jego przyjściem na świat. W pierwszej kolejności noworodek jest szybko i dokładnie obmywany. Następnie, w ciągu godziny, otrzymuje leki antyretrowirusowe. Oczywiście są to specjalne środki, wybrane przed porodem w oparciu o wyniki i stan zdrowia ciężarnej.
Choć przy prawidłowo prowadzonej ciąży kobiety chorej na AIDS szanse na zarażenie dziecka są minimalne, konieczne jest przeprowadzenie stosownych badań pod kątem wirusa. Krew noworodka pobiera się do pięciu dni po porodzie (najczęściej jednak następuje to wcześniej). Wyniki są dostępne po 2 tygodniach.
CZY BĘDĘ MOGŁA KARMIĆ PIERSIĄ?
Niestety, karmienie piersią stwarza realne zagrożenie przeniesienia wirusa na dziecko. Z tego powodu zdecydowanym zaleceniem dla młodych mam będących w tej trudnej sytuacji jest podawanie dziecku mleka modyfikowanego.
TAJEMNICA LEKARSKA
W obu artykułach wyjaśniliśmy, jak powinno wyglądać postępowanie lekarskie przyszłej mamy chorującej na AIDS. Wszystkie te informacje – zwłaszcza dotyczące porodu – mogą sprawiać wrażenie, że o chorobie pacjentki wiedzą wszyscy i każdy pracownik szpitala zostaje postawiony w stan wyższej gotowości. W praktyce jest jednak inaczej – dane na temat chorób pacjentek (chodzi tu nie tylko o AIDS) są poufne, a wszystkich pracowników, którzy biorą udział w prowadzeniu ciąży czy porodzie obowiązuje tajemnica lekarska. Co ważniejsze, trzeba pamiętać, że najważniejszy cel w odpowiednim postępowaniu lekarskim to nie ochrona przed zarażeniem np. położnej, ale zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa matce i dziecku.